Líklega er ljóðið Sólargeisli kærleikans þekktasta ljóð langömmu minnar, Guðfinnu Þorsteinsdóttur. Í það minnsta kemur það oftast upp þegar leitað er að höfundarefni hennar á netinu og reglulega rekst maður á það við lestur samfélagsmiðla. Og það kemur ekki á óvart. Ljóðið er einstaklega fallegt, vel ort og flytur okkur boðskap sem snertir alla; að senda inn í sérhvert hjarta, sólargeisla kærleikans.
Vertu alltaf hress í huga,
hvað sem kann að mæta þér.
Lát ei sorg né böl þig buga.
Baggi margra þungur er.
---
Vertu sanngjarn. Vertu mildur.
Vægðu þeim sem mót þér braut.
Biddu guð um hreinna hjarta,
hjálp í lífsins vanda' og þraut.
---
Treystu því, að þér á herðar
þyngri byrði' ei varpað er
en þú hefir afl að bera.
Orka blundar næg í þér.
---
Þerrðu kinnar þess, er grætur.
Þvoðu kaun hins særða manns.
Sendu inn í sérhvert hjarta
sólargeisla kærleikans.
---
Guðfinna Þorsteinsdóttir
Þeim er svo hægt og rólega að fjölga sem vita að þetta ljóð er aðeins hluti af stærra ljóði. Endurröðun nokkurra hendinga úr ljóðinu Lífsreglur, sem langamma birti í fyrstu ljóðabók sinni sem gefin var út 1937.
Ég hef getið þess áður hér á blogginu mínu og hægt er að lesa það hér undir yfirskriftinni: Lífsreglur langömmu minnar.
Til er lag við þennan texta sem útsett hefur verið fyrir einsöng, kór og þrjár kvenraddir og fylgir það tóndæmi hér að neðan.
Ljósmynd með grein: Shihab Nymur - Pexels