Ég steig á vigtina í morgun og það má segja að mér hafi sortnað fyrir augum. Í dag er svartur föstudagur og hann ber nafn með réttu.
Það er samt ekki svo að þetta hafi komið fullkomlega aftan að mér. Ég hef vitað í hvað stefndi í nokkurn tíma, rétt eins og að föstudagur kemur í hverri viku og svartur föstudagur árlega. Ég hef líka verið mjög meðvitaður um hvað veldur þessari óþarfa þyngdaraukningu undanfarin ár en það hefur varla gert meira en að hægja aðeins á þróuninni. Ég hef einfaldlega neytt meira en ég þarf. Sökin er mín og kvölin í hvert sinn sem ég stíg á vigtina eða horfi á mig í speglinum. Verst hvað er erfitt að spóla til baka! Og þrátt fyrir ótal tilraunir til að breyta þessari óheillaþróun á ég enn nokkuð í land.
Fyrir marga er dagurinn í dag upphafsdagur stærstu neysluhátíðar ársins þar sem allt flæðir
í frábærum tilboðum á öllum hlutum sem hugurinn girnist. Allir gera góðan díl í stórum stíl. Jólin eru í nánd.
Mér er litið niður á framstæða bumbuna og hugsa sem snöggvast, þarf ég virkilega á þessu að halda? Er nóg pláss í geymslunni?
Nú flæða yfir mig tilboð sem ég veit að verða komin aftur á tilboð rétt fyrir jólin og svo enn aftur í janúar þegar útsölurnar hefjast af krafti. Líklega spara ég bara mest á því að kaupa ekki meira. Hægja aðeins á neyslunni. Leggja jafnvel eitthvað til hliðar og gefa öðrum. Leyfa öðrum að njóta þess sem ég á og get gefið, það er víst af nægu að taka þegar ég lít í kringum mig. Sem minnir mig á það, ég þarf víst að fara að taka til í geymslunni… aftur.
Eina raunhæfa leiðin til að fá afslátt á viktinni er minni neysla. Einfaldara líf fæst með því að kaupa færri hluti og nota þá lengur og betur. Njóta betur.
Comentários