Þegar dimmir er allt ljós velkomið, hversu lítið sem þú hefur.
Ég held að við séum fá sem finnum okkur einhverjir sérstakir boðberar góðra tíðinda eða ljósberar uppörvunar og vonar. En þegar rökkva tekur í sálartetrinu, þá þarf ljósið ekki að vera mikið til að það birti verulega til.
Lítum ekki litlum augum á það sem við höfum fram að færa til hvors annars. Allir eru í þörf fyrir uppörvandi orð, upplífgandi bros eða vinarþel. Við þurfum á hvort öðru að halda.