Heiminn við höndina hefur
með puttanum í hann potar.
Óskipta athygli af henni krefur,
eða hún yfir hann krotar.
Heimurinn er við fingur okkar og við stjórnum í gegnum stjórntækið sem okkur hefur verið afhent. En hættan er að okkur sé stjórnað af því en ekki öfugt. Þá er alltaf hægt að slökkva.